De wolf is, na een paar eerdere uitstapjes vanuit Duitsland, nu ons land binnen getrokken. Niet massaal; er is één wolf gesignaleerd op de Veluwe. Sommige partijen zijn er blij mee zoals de provincie Gelderland en Natuurmonumenten omdat dit het succes van hun natuurherstelbeleid aantoont.
Andere partijen zijn minder blij. Ze wijzen op de gevaren van de wolf voor wandelaars en voor de veestapel. Eerdere uitstapjes van de wolf vanuit Duitsland resulteerden onder andere in dode schapen in Groningen en Drenthe. Volgens hen moet de wolf geweerd worden, desnoods door afschot. Maar de wolf is een beschermde diersoort. Dus dat wordt lastig.
Cijfers
Wanneer je je wat in de cijfers, komt de boze wolf in een ander daglicht te staan. Sinds maart 2015 zijn er, volgens het ministerie bij monde van de Minister van Landbouw Carola Schouten, 40 gevallen van schade door wolven geregistreerd. Daarnaast zijn er, schrik niet, 4.000 tot 13.000 gevallen van gedode of verwonde schapen door honden en vossen.
De verhouding wolf enerzijds en honden/vossen anderzijds ligt ergens tussen de 1 op 100 en 1 op 325. En nu hebben we het over wolven versus vee. Dan zijn de aantallen gedode kippen, ganzen, zwanen en ander kleinvee, of ander vee zoals pony’s, gepakt door honden of vossen nog niet meegenomen.
Aanvallen op mensen
In Duitsland leven zo’n 60 roedels wolven voornamelijk in het oosten en noordoosten. Ook daar maakt men zich natuurlijk zorgen over de veiligheid van het publiek.
De NABU in Duitsland, een soort Natuurmonumenten, volgt deze materie nauwlettend. Volgens de NABU is sinds 2000, het jaar dat de wolf zijn herintrede deed in Duitsland, geen enkel geregistreerd geval van agressief gedrag van een wolf tegenover een mens.
Het wetenschappelijk instituut NINA deed ook onderzoek. Zij vonden tussen 1950 en 2000 zo’n 59 gevallen van een dodelijke aanval van een wolf op een mens waarbij in zeker vijf gevallen sprake was van een hondsdolle wolf.
Over incidenten tussen wolven en mensen in Nederland kon ik geen documentatie vinden. Ook niet in historisch materiaal.
Fikkie hapt thuis toe
We verschuiven even de focus naar een aanverwant van de wolf, ons dierbaar huisdier de hond.
Enkele jaren terug woedde er een fel debat over het verbieden van vechthonden en het identificeren van agressieve honden. Daar kwam zelfs een wettelijke regeling voor: Regeling Agressieve Dieren (RAD). In opdracht van de gemeente Amsterdam voerde de universiteit van Wageningen een onderzoek uit naar bijtincidenten met honden. De volgende cijfers komen uit dat rapport, Minder Hondenbeten.
De cijfers vertonen enige vertekening omdat de registratie van bijtincidenten tussen honden en mensen onvolledig is. Mensen laten niet registreren dat hun eigen Fikkie thuis heeft toegehapt bijvoorbeeld.
De cijfers dan. Het rapport haalt cijfers aan uit 2007 van een TNS NIPO onderzoek. Destijds per 100.000 inwoners ruim 900 bijtincidenten met een totaal van 150.000 in Nederland. 20% resulteerde in een ernstige verwonding. Een derde vergde medische hulp en 1,8 % van de slachtoffers belandde in het ziekenhuis.
Cijfers uit een andere bron melden per 100.000 inwoners 460 bijtincidenten die resulteren in huisartsbezoek. Zo’n 15% doorverwijzing naar Spoedeisende Eerste Hulp en 0,8% werd een ziekenhuisopname.
Onderbuik
Ondanks deze cijfers is er een enorme discussie losgebarsten over het al dan niet welkom zijn van de wolf.
Veelal wordt deze discussie, zeker op internetfora en bij mediapolls, gevoerd op basis van wat de onderbuik, en dat is veelal angst, ingeeft.
Maar wanneer je kijkt naar de cijfers is dat nogal bizar. De kans dat jij, of je pony in je weitje verderop, gegrepen wordt door buurman’s brave Bella, is vele, vele malen groter. En daar malen we niet om.
Als het gaat over veiligheid bij bedrijven en overheden, zie je vaak een soortgelijke reactie. De perceptie van het aanwezige gevaar bepaalt dan de discussie of acties. Deze staat vaak staat in schril contrast met wat het risico daadwerkelijk is.
Deze risicoperceptie wordt bepaald op basis van indrukken, gevoelens, verkeerde aannames en ga zo maar door. Maar in veiligheid gaat het niet over handelen op basis van risicoperceptie. Het gaat over het beheersen van de daadwerkelijk aanwezige risico’s. Niet van imaginaire risico’s of de imaginaire hoogte van risico’s.
Daarom hameren wij er altijd op, zowel in onze praktische training als in de binnenkort beschikbare e-learning, dat mensen gewogen beslissingen nemen op grond data, feiten, getallen en op basis daarvan handelen.
En niet op basis van een draaierig gevoel in de onderbuik. Don’t guess, assess!
Geef uw mening
Laden ...
Laden ...
